In gesprek met Gido Noordhuis, oud-student Hogeschool Rotterdam
In Galerie Nieuw Charlois is er deze ochtend een afspraak met een opgewekte Gido.
Hoi, wie is Gido? “Nou, ik ben Gido Noordhuis, 25 jaar en student aan de Hogeschool Rotterdam, Ruimtelijke Ordening en Planologie. Ooohhh nee, ik bedoel ik was…” [lachend] “Ik ben net afgestudeerd en nu op zoek naar een baan. Ik ben getrouwd. Ik kom oorspronkelijk uit Drenthe en woon met veel plezier hier in Charlois. Ik hou van Rotterdam, het is rauw en anoniem maar ook weer niet. Als ik buiten bezig ben met klussen, of zoals nu met de aanleg van een moestuintje, duurt het nooit lang voor iemand een praatje komt maken of spontaan komt helpen.”
Wat jouw link is met de Cultuurcampus? “Vanuit de gemeente kwam een vraag voor een afstudeerstage over mobiliteit rondom de Cultuurcampus. Mobiliteit, daarmee bedoelen we hoe mensen zich verplaatsen, bijvoorbeeld het openbaar vervoer, is niet perse mijn expertise maar het leek me een mooie uitdaging.
De eerste stap was voor mij kijken naar het gebied, de Maashaven en de historie. Wist je dat er als sinds 1880 allerlei bedrijven hebben gezeten? Een scheepswerf, timmerfabriek, staalbedrijven nu een metaal recyclebedrijf sinds 2014. Daarvoor was er polder en was het getijdengebied. Als mensen zich herkennen in het verhaal van een plek maakt het een ontwerp of ontwikkeling kansrijker *).”
[Guido gaat enthousiast verder] “er is een overduidelijke landmark op de plek, die twee enorme gele kranen op het terrein. Deze zijn zelfs zichtbaar vanaf Erasmus MC aan de noordkant! In een zogenaamde scenario studie – daarin ga je met mensen in gesprek door ze de meest extreme ontwerpen voor te leggen waarop zij direct kunnen reageren – ben ik met experts vanuit de gemeente in gesprek gegaan over de onderdelen voor een verkennend ontwerp. Vanuit mijn opdracht heb ik uiteindelijk een ontwerp gemaakt voor mobiliteit rondom de campus, een onderdeel daarvan is de inzet van een zelfrijdende shuttle.”
“het moet natuurlijk ook gewoon een heel mooi recreatiegebied worden, hier aan de kade.”
Wat hoop je voor de Cultuurcampus, voor Zuid, voor de stad? “Een spreiding van onderwijs, mbo maar dus ook hoger onderwijs en universiteiten door de hele stad vind ik een goede zaak. Daarmee wordt onderwijs zichtbaar op Zuid, wat verbinding maakt met bewoners. Ik ben ook enthousiast over het idee van studieplekken voor jongeren, dat is een enorme meerwaarde. Als er ook studentenwoningen komen zou dat geweldig zijn, en dan gecontroleerd door de gemeente in plaats van die huisjesmelkers. Aansluitend zouden er programma’s moeten komen voor jeugd, een mooi voorbeeld vind ik Expertisecentrum Maatschappelijke Innovatie dat kleinschalig voor zomervakantieactiviteiten heeft gezorgd in een huis van de wijk in Hillesluis; leuk en laagdrempelig waardoor jongeren niet rondhangen, bijleren en perspectief krijgen. Gentrificatie hoeft niet altijd negatief te zijn, voorwaarde is een goed sociaal programma en de betrokkenheid van bewoners bij de ontwikkelingen in hun wijk. De Cultuurcampus moet een aantrekkelijke plek worden waar bewoners en studenten graag naar toe gaan. Het gaat naast onderwijs nog meer aantrekken, misschien wel een bioscoop en bibliotheek maar ook evenementen, dat is goed voor de levendigheid hier, ook in de avonden want dan is het nu erg stil.
Als bewoner van Charlois zeg ik; wat is er mogelijk als het gaat om meer praktische invulling; een betaalbare supermarkt is er hier in de wijk dichtbij bijvoorbeeld niet. Leuke koffieplekken, behalve Wolf, zijn er ook niet. Ik hoop dat initiatieven uit de wijk zelf, zoals Tante Sjaar, een plek kunnen krijgen, waar iedereen uit de wijk komt en waar je voor prikkie wat een kan eten. [lachend] Ik ga er toevallig vanavond weer eten, het is ook perfect voor studenten.
En het moet natuurlijk ook gewoon een heel mooi recreatiegebied worden, hier aan de kade aan de Maas.”
*(bron: W.J. Verheul, Master city development, Universiteit Delft)
